Monday, January 15, 2007

Τί θα κάνουμε τα σκουπίδια μας???

Τον τελευταίο καιρό, μιας και πολύ γίνεται λόγος για ζητήματα περιβαλλοντικά, θυμήθηκα μια εργασία που είχα κάνει πρίν δύο περίπου χρόνια στη σχολή σχετικά με τη διαχείρηση των αστικών απορριμάτων.. Θα έλεγα χωρίς δισταγμό ότι πρέπει να προχωρήσουμε, στη χώρα μας, σε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο διαχείρησης από τους ΧΥΤΑ. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να κινηθούμε σε ένα συνδιασμό ανακύκλωσης και καύσης.

Με τον τρόπο αυτό αξιοποιούμε ενεργειακά τα απορρίματα και ξεφεύγουμε από την στενή λογική της αποφυγής της ρύπανσης που πρεσβεύουν οι ΧΥΤΑ.
Με τη χρήση κατάλληλης τεχνολογίας αντιρρυπαντικών συσκευών(φίλτρα,καταλύτες,πλυντηρίδες,κυκλώνες), αλλά και τη λειτουργία του συστήματος υπό κατάλληλες θερμοκρασιακές συνθήκες,ελέγχουμε τα απαέρια της καύσης τα οποία πολλοί θεωρούν σοβαρό μειονέκτημα της μεθόδου. Την αδρανή τέφρα που παράγεται κατά τη καύση μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε στην δημιουργία οικοδομικών υλικών, αλλά και στη γεωργία.
Είναι γεγονός,ότι για ορισμένα είδη αποβλήτων, όπως τα νοσοκομειακά απόβλητα, τα ψηφιακά "σκουπίδια" και τα πλαστικά, που απαιτούν τεράστιο χρόνο αποδόμησης,η καύση αποτελεί μονόδρομο.
Αποτελεί επιπλέον τη μοναδική δοκιμασμένη τεχνολογική λύση για την επίτευξη ποσοτικοποιημένων στόχων διαχείρισης, λαμβάνοντας υπόψη το απαιτητικό χρονοδιάγραμμα στόχων που προκύπτουν από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία.

Όσον αφορά τη δυνατότητα εκμετάλλευσης της παραγόμενης ενέργειας,που είναι το πιο σημαντικό πλεονέκτημα της μεθόδου- σε μία εποχή που οι εκμεταλλεύσιμες πηγές ενεργειας μειώνονται συνεχώς- ενδεικτικά σας αναφέρω κάποια παραδείγματα από πόλεις που έχουν σε λειτουργία μονάδες καύσης.

1.Στη Χονολουλού, μετά από έρευνα του Πανεπιστημίου του Berkeley,το 7% της συνολικής απαιτούμενης ενέργειας-επαρκές για να καλύψει τις ανάγκες 60.000 νοικοκυριών-παράχθηκε από την καύση των Αστ.Απορ. με αποτέλεσμα να μειωθούν οι εισαγωγές σε υγρά καύσιμα κατά 10.7 δις βαρέλια!!! Επίσης σημαντικότατη υπήρξε και η μείωση των εκπομπών μεθανίου στο περιβάλλον, αλλά σαφώς και της απαιτούμενης προς υγειονομική ταφή εδαφικής έκτασης.
(http://www.wastechallenge.org/honolulu.html)

2.Στο Άμστερνταμ, μετά από μία σωστή στρατηγική έγινε αποδεκτή η λύση της καύσης (incinaration of municipal waste)καθώς αποτελεί μία χαμηλότερου-μακρυπρόθεσμα- αλλά και ελεγχόμενου κόστους λύση.
Σημαντικός παράγοντας θεωρήθηκε η μηδενική αρνητική επίπτωσή στα υπόγεια νερά και οι ελάχιστες ατμοσφαιρικές επιπτώσεις, καθώς μιλάμε για μία καθ'όλα νόμιμη και υπό τις προδιαγραφόμενες απαιτήσεις διαδικασία(χρήση κατάλληλων φίλτρων κλπ).
Τα απαέρια είναι σχεδόν "pure steam", δηλ. απλός ατμός, όπως αναφέρεται από τον υπεύθυνο του Προγράμματος.
(http://www.earthscan.co.uk)

3.Στην Οσάκα της Ιαπωνίας, η μονάδα καύσης ελέγχει μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή την συγκέντρωση των απαερίων κάτω από 0.1 nanograms, χρησιμοποιόντας ειδικά ανιχνευτικά φίλτρα. Οι παραγόμενες διοξίνες αποσιντίθενται με ειδικούς καταλυτικούς μηχανισμούς.
Η ικανότητα της μονάδας ανέρχεται σε 900 tons per day.
(www.city.osaka.jp/kankyojigyo/english/plant/)

Θα μπορούσα να παραθέσω πολλά ακόμα παραδείγματα από χώρες που έχουν σε λειτουργεία τέτοιες μονάδες, όπως η Γερμανία, η Ελβετία, η Αυστρία, η Ιταλία, η Γαλλία, Η Κίνα, η Ταϊβάν κ.ά.
Κάποια ενδιαφέροντα site:
-www.sinotech.com.tw/majo
-http://www.ecoling.ch/englisch/refmva_eng1.htm

Πρέπει να σκεφτούμε μακρυπρόθεσμα και να αντιταχθούμε σε στενές λογικές που υποτάσσονται στο φόβο ενός βραχυπρόθεσμου υψηλού κόστους κατασκευής μιας τέτοιας μονάδας στην Ελλάδα.
Η κατάσταση με τους ΧΥΤΑ έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο.





Μία γενικευμένη και με σωστή λειτουργία εφαρμογή της καύσης απορριμμάτων, που αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται την ολοένα και αυξανόμενη τεχνολογική πρόοδο, μπορεί να μας οδηγήσει στην οριστική λύση του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων…

Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από μία σχετικά πρόσφατη εφημερίδα:
"...Όταν πέταξαν οι αστροναύτες προσπάθησαν να διακρίνουν στη Γή τα ανθρώπινα δημιουργήματα. Είδαν το πιο μακρύ, το Σινικό Τείχος, το πιο γεωμετρικό, την Πυραμίδα της Γκίζας και το πιο ψηλό...το λόφο σκουπιδιών της Νέας Υόρκης..."
Τα συμπεράσματα δικά μου και δικά σας...



2 comments:

dim said...

Ετσι ακριβώς αλλά στην
ελλάδα η χωματερή είναι
θεσμός...

Anonymous said...

Αυτό που ουσιαστικά ζητάς απαιτεί τέτοιο σχεδιασμό που ξεφεύγει από αυτούς που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Sad but true